تو رفتی..

        

تو رفتی...

به خیال خودت قلب من شن های لب دریا بودکه نامت را روی ان حک کردی و با امدن موجی نامت محو شد.تو نمیدانستی که با یاد اوری تو زجر است که من میکشم.و امدن هر موج نه تنها نام تورا کم رنگ  نمیکرد بلکه تلنگری بود که به من میفهماند تو هنوز در قلب من هستی و جایت محفوظ است.

لجم میگیرد از افرادی که مرا دیوانه میخوانند و میگویند که به اینده امید داشته باش . انها از عشق بویی نبرده اند. و نمیدانند که نام تو تنها نام حکاکی شده در ساحل قلب من است. ولی بگذار انها هم مرا دیوانه بخوانند چون بعد از رفتن تو من دیوانه ای بیش نیستم...

ای مجنون قلب من...

(سارا)